ΕΠΙΤΥΧΟΝΤΕΣ ΣΤΙΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΕΣ

ΕΝΩΣΗ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΓΟΝΕΩΝ & ΚΗΔΕΜΟΝΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑΣ ΚΑΙ ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΣΤΟ ΔΗΜΟ ΛΑΜΙΑΣ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

2/7/2018

Το Δ.Σ της Ένωσης, εκφράζει τα πιο θερμά του συγχαρητήρια σε όλους τους μαθητές και τις μαθήτριες της Λαμίας, που πέτυχαν την εισαγωγή τους στα ανώτερα και ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα της χώρας με την ευχή, ότι θα καταφέρουν να υλοποιήσουν τους στόχους και τα όνειρά τους.

Με την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων οι γονείς των αυριανών φοιτητών πρέπει να αισθάνονται υπερήφανοι που μέσα σε δύσκολες συνθήκες ανταποκρίθηκαν στις υποχρεώσεις τους αλλά και όλοι οι καθηγητές της μέσης εκπαίδευσης, για το υψηλό αίσθημα ευθύνης με το οποίο υπηρετούν το λειτούργημά τους και την κοινωνία ολόκληρη.

Για τους υποψηφίους που δεν πέτυχαν το στόχο τους υπάρχει η πεποίθηση, ότι και εκείνοι θα δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις για μια επιτυχημένη επαγγελματική και κοινωνική σταδιοδρομία.

Καλή συνέχεια σε όλους.

ΟΡΓΑΝΩΣΗ & ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΟΡΓΑΝΩΝ ΔΗΜΟΥ ΛΑΜΙΑΣ

ΕΝΩΣΗ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΓΟΝΕΩΝ & ΚΗΔΕΜΟΝΩΝ

ΜΑΘΗΤΩΝ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑΣ ΚΑΙ ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ

ΣΤΟ ΔΗΜΟ ΛΑΜΙΑΣ

 ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

2/7/2018

 “Η πόλη είναι η τελειότερη μορφή κοινωνίας”, έγραψε ο Αριστοτέλης στα Πολιτικά του. Η έννοια “τέλεια” βέβαια για τον ίδιο αλλά και με το ευρύτερο σημασιολογικό της περιεχόμενο τη συγκεκριμένη περίοδο σήμαινε “αυτή που έχει φέρει εις πέρας τον σκοπόν για τον οποίο δημιουργήθηκε, τη λειτουργία για την οποία είναι φτιαγμένη”. Αυτή ήταν και η τελεολογική αντίληψη του Αριστοτέλη, συμπληρώνοντας στο τέλος ο ίδιος ότι “ο σκοπός για τον οποίο υπάρχει η πόλις είναι η ευδαιμονία”. Ο Δημόκριτος συμπληρωματικά παρατήρησε “«Ούτε σώμασιν ούτε χρήμασιν ευδαιμονούσιν άνθρωποι, αλλά  ορθοσύνη και πολυφροσύνη», (ούτε με σωματική ευεξία ούτε με οικονομική ευμάρεια ευτυχούν οι άνθρωποι, αλλά με πολλή και σωστή σκέψη και κρίση).  Μια απλή αναγωγή θα οδηγούσε στο συμπέρασμα ότι “σκοπός της πόλης είναι η ευδαιμονία και βασική προϋπόθεση της ευδαιμονίας είναι η αυξημένη και σωστή κρίση και σκέψη, προϊόντα …παιδείας”.

   Σαφώς και δεν θα έπρεπε να συνιστούν ανάγκη κάθε φορά οι αναφορές σε αυθεντίες της αρχαίας ελληνικής φιλοσοφίας, για να συνειδητοποιούμε ότι η σχέση Τοπικής Αυτοδιοίκησης και Παιδείας δεν είναι σχέση ρουτίνας ούτε σχέση ευκαιριακή.

Ο ρόλος των Δήμων στα θέματα της Παιδείας αντίθετα είναι και οφείλει να είναι θεσμικά και λειτουργικά βασικός και ουσιαστικός, ιδιαίτερα κατά τον  Καλλικράτη, που έχει εμφανώς αυξημένες ευθύνες και αρμοδιότητες στους Δήμους σχετικά με τα ζητήματα Παιδείας. Ποιες είναι όμως οι θεσμικές υποχρεώσεις των Δήμων απέναντι στα ζητήματα της παιδείας;

Πρώτα απ΄ όλα η Δημοτική Επιτροπή Παιδείας (ΔΕΠ) (ν.1566/1985 και Υπ.Απ.ΦΕΚ 81/1987) είναι ένα βασικό θεσμικό όργανο, που προβλέπεται να λειτουργεί σε κάθε Δήμο της χώρας και επιβάλλεται να συγκροτηθεί με απόφαση του οικείου Δημάρχου ύστερα από πρόταση μίας ή περισσοτέρων από τις υπηρεσίες, οργανώσεις ή φορείς που εκπροσωπούνται σε αυτήν. Ο ρόλος της είναι πολυσήμαντος και ουσιαστικός, καθώς αφενός φέρνει σε επαφή και επικοινωνία πρόσωπα και φορείς που εμπλέκονται άμεσα και έμμεσα, πρωτευόντως ή δευτερευόντως στα εκπαιδευτικά δρώμενα του Δήμου (Διευθυντές σχολείων, εκπρόσωπο της Ένωσης Γονέων, μέλη των τοπικών συνδικαλιστικών σωματείων των εκπαιδευτικών, μέλος παραγωγικών τάξεων του Δήμου), αφετέρου γιατί έχει την αρμοδιότητα να εισηγείται στο δήμαρχο ή τον πρόεδρο της κοινότητας και στο δημοτικό ή κοινοτικό συμβούλιο θέματα σχετικά με την καλύτερη οργάνωση και λειτουργία των σχολείων πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, την κατανομή των πιστώσεων για λειτουργικές ανάγκες των σχολείων, την ίδρυση, κατάργηση και συγχώνευση σχολείων αλλά και να παρακολουθεί τη διαδικασία ανέγερσης και επισκευής σχολικών κτιρίων και το έργο των σχολικών επιτροπών .

Είναι κρίσιμο λοιπόν να αντιληφθούμε όλοι ότι για ζητήματα όπως η ανέγερση και η κατασκευή αιθουσών για ένα σχολείο, η κατασκευή και η διαμόρφωση αθλητικών χώρων στα σχολεία, η σωστή αξιοποίηση των (ούτως ή άλλως ελάχιστων πλέον) πιστώσεων προς τις σχολικές επιτροπές, έχει την αρμοδιότητα να εισηγείται και να προτείνει τρόπους και λύσεις η ΔΕΠ. Η σύσταση και η λειτουργία της ΔΕΠ σήμερα κρίνεται ακόμα περισσότερο απαραίτητη από τη στιγμή που μέσω του Καλλικράτη και πάλι η διαχείριση των σχολικών δαπανών γίνεται με ένα ακόμα πιο συγκεντρωτικό μοντέλο, καθώς οι σχολικές επιτροπές έχουν συμπτυχθεί πλέον σε δύο για κάθε δήμο (3852/2010). Πέραν αυτών αυτονόητο είναι ότι δεν είναι αρκετό απλά να υπάρχει η Δημοτική Επιτροπή Παιδείας σε κάθε δήμο ή κοινότητα αλλά και να συνεδριάζει τακτικά.

Επιπλέον σύμφωνα και πάλι με τον Καλλικράτη προβλέπεται σε κάθε δήμο ότι οι Οργανισμοί Εσωτερικής Υπηρεσίας θα πρέπει να περιλαμβάνουν υπηρεσιακές μονάδες, ανάμεσα στις οποίες είναι και η μονάδα Παιδείας, Πολιτισμού, Αθλητισμού, Νέας Γενιάς. (Άρθρο 97 του Ν.3852/2010). Οι συγκεκριμένες μονάδες, σύμφωνα με τον Οδηγό Σύνταξης των Οργανισμών Εσωτερικής Υπηρεσίας (Ο.Ε.Υ) των Δημοτικών Ν.Π.Δ.Δ μπορούν να διαχωριστούν σε δύο ( μία μονάδα Παιδείας και μία Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νέας Γενιάς), οι οποίες μπορούν να ασκούν επιτελικό και σχεδιαστικό ρόλο αναφορικά με τα θέματα των αρμοδιοτήτων τους. Βέβαια ένα βασικό ζήτημα που τίθεται επιπλέον είναι το κατά πόσο κάθε όργανο, επιτροπή ή υπηρεσία που συστήνεται με αντικείμενο την καλύτερη αντιμετώπιση θεμάτων που αφορούν την παιδεία, αλλά και τα λοιπά δημόσια αγαθά (υγεία – περίθαλψη, ρεύμα, νερό) θα υπερασπίζεται και θα αναδεικνύει το δημόσιο χαρακτήρα που έχουν τα συγκεκριμένα αγαθά και υπηρεσίες και τη βασική και συνεχή υποχρέωση του κράτους να ανταποκρίνεται στις υποχρεώσεις του απέναντι σ’ αυτά.

   Η σύσταση, η λειτουργία και η δραστηριοποίηση των παραπάνω επιτροπών και υπηρεσιών αποτελεί ούτως ή άλλως θεσμική υποχρέωση κάθε Δήμου και θεωρείται αυτονόητο ότι θα πρέπει να τις συγκροτεί, και λειτουργεί,

Η σημασία της λειτουργίας τους όμως έγκειται και στο τρόπο σύστασής τους, ιδιαίτερα όσον αφορά τη μονάδα Παιδείας,

Ως εκ τούτου θα πρέπει να προβλέψει η Δημοτική Αρχή σε κάθε περίπτωση οι υπηρεσίες αυτές να συγκροτηθούν και να συμπεριλάβουν πρόσωπα και πολίτες από όλους τους φορείς και τους οργανισμούς που εμπλέκονται στο χώρο της παιδείας άμεσα ή έμμεσα, όπως προβλέπεται σχετικά και με τη Δημοτική Επιτροπή Παιδείας.

Η ουσιαστική και τακτική λειτουργία των παραπάνω θεσμικών οργάνων αλλά και θεσμών όπως η Σχολική Επιτροπή και τα Σχολικά Συμβούλια και παράλληλα της Επιτροπής Διαβούλευσης με βάση το άρθρο 76 του «Καλλικράτη» μπορούν να συμβάλλουν στη διαμόρφωση ενός σχολείου ανοιχτού στην κοινωνία, ενός σχολείου με πολιτιστικές και περιβαλλοντικές εκδηλώσεις και δραστηριότητες, που θα αποτελεί γέφυρα πολιτισμών, που θα προωθεί την κοινωνική αλληλεγγύη, την αγάπη και το σεβασμό για το περιβάλλον, την ισότητα, τη δημοκρατία, τις ανθρώπινες ελευθερίες και την αξία των δημόσιων αγαθών.

Η παιδεία άλλωστε είναι υπόθεση όλων…

 

Το Δ.Σ. της ΕΝΩΣΗΣ