Πρότυπο προστασίας προσωπικών δεδομένων στα σχολεία (από 25/5/2018)

Οι ρυθμίσεις προστασίας δεδομένων για την αλλαγή στην Ελλάδα, σύμφωνα με τον Γενικό Κανονισμό Προστασίας Δεδομένων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (GDPR)που ανακοινώθηκε από το 2016, τίθενται σε ισχύ από τις 25 Μαΐου 2018. Αυτό αντιπροσωπεύει σημαντική μεταστροφή της νομοθεσίας και αντικαθιστά τον νόμο περί προστασίας δεδομένων 2472/1997 για την προστασία του ατόμου από την επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, ο οποίος και καταργείται με την ψήφιση του εθνικού νόμου.

Το συνημμένο πρότυπο προορίζεται αποκλειστικά για συμβουλές και καθοδήγηση. Αναμένεται ότι τα σχολεία θα χρησιμοποιήσουν αυτό το πρότυπο παράλληλα με την πολιτική τους για την ορθή χρήση όπως παρέχεται από την κοινότητα eSafety Label. Το συνημμένο έγγραφο δεν αποσκοπεί στην παροχή νομικών συμβουλών.
Η πρόσφατη δραστηριότητα σχετικά με τις παραβιάσεις δεδομένων που υφίστανται οργανισμοί και ιδιώτες συνεχίζει να καθιστά τον τομέα προστασίας προσωπικών δεδομένων ένα θέμα άμεσης προτεραιότητας για τα σχολεία και άλλους εκπαιδευτικούς οργανισμούς. Είναι σημαντικό το σχολείο να έχει μια σαφή και κατανοητή πολιτική χειρισμού προσωπικών δεδομένων, προκειμένου να ελαχιστοποιηθεί ο κίνδυνος παραβίασης προσωπικών δεδομένων. Μια παραβίαση μπορεί να προκύψει από κλοπή, σκόπιμη επίθεση στα συστήματά σας, μη εξουσιοδοτημένη ή κακόβουλη χρήση προσωπικών δεδομένων από μέλος του προσωπικού, τυχαία απώλεια ή αποτυχία εξοπλισμού. Επιπλέον:

• Κανένα σχολείο ή άτομο δεν θα ήθελε να είναι η αιτία παραβίασης των δεδομένων, ιδιαίτερα επειδή ο αντίκτυπος της απώλειας δεδομένων στα άτομα μπορεί να είναι σοβαρός και να προκαλέσει αμηχανία, να θέσει σε κίνδυνο τα άτομα και να επηρεάσει την προσωπική ή επαγγελματική φήμη
• Τα σχολεία είναι «πλούσια σε δεδομένα» και η εισαγωγή της ηλεκτρονικής αποθήκευσης και διαβίβασης δεδομένων έχει δημιουργήσει πρόσθετες δυνατότητες για την απώλεια δεδομένων
• To σχολείο θα θέλει να αποφύγει την κριτική και την αρνητική δημοσιότητα που μπορεί να δημιουργηθεί από οποιαδήποτε παραβίαση προσωπικών δεδομένων
• Το σχολείο υπόκειται σε ευρύ φάσμα νομοθεσίας σχετικά με την προστασία δεδομένων και τη χρήση δεδομένων, με σημαντικές κυρώσεις για μη τήρηση της σχετικής νομοθεσίας
• Είναι απαραίτητο για όλα τα σχολεία να έχουν πολιτική προστασίας δεδομένων.

Τα σχολεία ανέκαθεν είχαν προσωπικά δεδομένα για τους μαθητές που βρίσκονταν στη φροντίδα τους και όλο και περισσότερο αυτά τα δεδομένα κρατούνται ψηφιακά και προσβάσιμα όχι μόνο στο σχολείο αλλά και σε απομακρυσμένες τοποθεσίες. Είναι σημαντικό να τονιστεί ότι οι νόμοι για την προστασία των δεδομένων ισχύουν για όλες τις μορφές δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, ανεξάρτητα από το αν τηρούνται σε χαρτί ή σε ηλεκτρονική μορφή. Ωστόσο, δεδομένου ότι αποτελεί μέρος ενός γενικού προτύπου πολιτικής ασφάλειας online, το έγγραφο αυτό δίνει ιδιαίτερη έμφαση στα δεδομένα που διατηρούνται ή μεταβιβάζονται ψηφιακά.

Τα σχολεία θα πρέπει να επανεξετάσουν προσεκτικά την πολιτική τους, υπό το πρίσμα των σχετικών κανονισμών και καθοδήγησης της περιφερειακής δομής / αρμόδιου φορέα και των νομοθετικών αλλαγών. Τα σχολεία και το προσωπικό τους πρέπει να κάνουν ό, τι είναι δυνατόν για να διασφαλίσουν την ασφάλεια και την ασφάλεια οποιουδήποτε υλικού προσωπικής ή ευαίσθητης φύσης, συμπεριλαμβανομένων των προσωπικών δεδομένων.

Είναι ευθύνη όλων των μελών της σχολικής κοινότητας να φροντίζουν όταν χειρίζονται, χρησιμοποιούν ή μεταφέρουν προσωπικά δεδομένα, ότι αυτά δεν μπορούν να είναι προσβάσιμα σε κανέναν που δεν:

• έχει άδεια πρόσβασης στα δεδομένα αυτά
• πρέπει να έχει πρόσβαση σε αυτά τα δεδομένα.

Οι παραβιάσεις δεδομένων ενδέχεται να έχουν σοβαρές επιπτώσεις στα ενδιαφερόμενα άτομα ή / και ιδρύματα, να οδηγήσουν το σχολείο σε δυσφήμιση και μπορεί να οδηγήσουν σε πειθαρχική ή ποινική δίωξη. Ιδιαίτερα, κάθε μεταφορά δεδομένων υπόκειται σε κίνδυνο απώλειας ή μόλυνσης.

Το πρότυπο αυτό παρέχεται από τον Εθνικό Συντονιστή eSafety Label για τη δράση στην Ελλάδα, κ. Άρη Λούβρη. Οποιοσδήποτε έχει πρόσβαση σε προσωπικά δεδομένα πρέπει να γνωρίζει, να κατανοεί και να τηρεί την αντίστοιχη πολιτική σχολείου, η οποία συγκεντρώνει τις νομοθετικές απαιτήσεις που περιέχονται στη σχετική νομοθεσία για την προστασία των δεδομένων και τους σχετικούς κανονισμούς και καθοδήγηση (όπου απαιτείται από την περιφερειακή δομή / αρμόδιο φορέα).

ΓΙΑΤΙ Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΛΟΓΟΥ ΔΕΝ ΚΑΘΕΤΑΙ ΣΤΟ ΣΚΑΜΝΙ!!! ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΙΣ 09:00 ΣΤΟ ΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΜΕΓΑΡΟ ΛΑΜΙΑΣ ΣΤΟ ΠΛΕΥΡΟ ΤΟΥ ΔΙΚΟΥ ΜΑΣ, ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΚΑΙ ΓΙΑΤΡΟΥ, ΤΟΥ ΔΙΚΟΥ ΜΑΣ ΣΥΜΠΟΛΙΤΗ ΚΑΙ ΟΡΑΜΑΤΙΣΤΗ!!!

ΓΙΑΤΙ Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΛΟΓΟΥ ΔΕΝ ΚΑΘΕΤΑΙ ΣΤΟ ΣΚΑΜΝΙ!!!
ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΙΣ 09:00 ΣΤΟ ΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΜΕΓΑΡΟ ΛΑΜΙΑΣ ΣΤΟ ΠΛΕΥΡΟ ΤΟΥ ΔΙΚΟΥ ΜΑΣ, ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΚΑΙ ΓΙΑΤΡΟΥ, ΤΟΥ ΔΙΚΟΥ ΜΑΣ ΣΥΜΠΟΛΙΤΗ ΚΑΙ ΟΡΑΜΑΤΙΣΤΗ!!!

Γιατί τον τελευταίο καιρό νιώθω πως υπάρχει μια προσπάθεια να μειωθεί η ελευθερία του λόγου. Μοιάζει να είναι κρυμμένη πίσω από τη λογική «οφείλεις να υποστηρίξεις το χ διότι είσαι μέλος της ψ ομάδας» λες και αυτό είναι αξιωματικά σωστό.

Αν και έχουμε τεράστια εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης για παγκόσμια επικοινωνία, οι φωνές για «συντεταγμένη τοποθέτηση» συνεχίζουν και μάλιστα εντείνονται.

Αν κριτικάρεις μια επιλογή δημόσιου προσώπου αυτομάτως ακούς, «άσε να το χαρούμε», ή «υποστήριξε τους, είναι για το καλό μας» και άλλα ευγενικά.

Εναλλακτικά βέβαια υπάρχουν και οι όχι τόσο ευγενικές και λογικοφανείς φωνές οι οποίες μιλάνε ξεκάθαρα για «φασισμό» και χαρακτηρίζονται από το δόγμα του George Bush του νεότερου: «ή είσαι μαζί μας, ή είσαι με τους άλλους».

Σίγουρα παρόμοιες προσπάθειες γίνονταν και παλαιότερα και πάντα θα υπάρχει κάποιος που δεν θέλει να ακουστεί μια άλλη φωνή. Αλλά η πίεση που ασκείται αυτή τη περίοδο είναι εντονότερη. Ένας μπλόγκερ σαν εμένα έχει μάθει να δέχεται κριτική, λογική και μη, είναι μέρος του παιχνιδιού. Αλλά η πίεση που δέχομαι σε διάφορα social media όταν λέω τις απόψεις μου δεν είναι κάτι συνηθισμένο.

Ίσως λοιπόν η αξία της ελευθερίας του λόγου να γίνεται ακόμα μεγαλύτερη αυτή τη περίοδο όπου οι πιέσεις για κομφορμισμό είναι δυνατότερες.

Τρεις είναι οι λόγοι για τους οποίους η ελευθερία του λόγου είναι μια από τις βασικές αρχές κάθε πολιτισμένη κοινωνίας.

Ο πρώτος είναι πως χωρίς ελευθερία του λόγου δεν υπάρχει καμία ανταλλαγή ιδεών. Το γεγονός και μόνο πως εδώ ή αλλού συζητάμε για την ελευθερία του λόγου, προϋποθέτει πως υπάρχει ελευθερία του λόγου. Η συζήτηση για οποιοδήποτε θέμα, η κριτική και η διαφωνία δεν θα μπορούσαν σε καμία περίπτωση να υπάρχουν αν δεν υπήρχε ελευθερία του λόγου. Μπορεί αυτό να φαίνεται αυτονόητο και απλό, αλλά η σημασία του είναι τεράστια. Μόνο το γεγονός πως μιλάμε δείχνει όχι μόνο πως έχουμε αλλά και χρειαζόμαστε την ελευθερία του λόγου, αν θέλουμε να συνεχίσουμε να επικοινωνούμε.

Μόνο μέσω της κριτικής και της διαφωνίας, πάντα με λογικά επιχειρήματα, μπορούν να απορριφθούν κακές ιδέες και να προωθηθούν οι καλές, αυτές που προσφέρουν τα μέγιστα στο κοινωνικό σύνολο. Δεν λύνουμε τις διαφορές μας με τη σωματική δύναμη, ή τη δύναμη των όπλων. Συζητάμε και αναλύουμε, εκτός και αν κάποιος πιστεύει πως «εγώ έχω ελευθερία του λόγου αλλά εσύ όχι» .

Όποιος νομίζει πως το παραπάνω είναι αστεία τοποθέτηση δεν έχει παρά να φανταστεί ένα κόσμο όπου προφήτες, μάντεις, πάπες (ο πληθυντικός του Πάπα), ιμάμηδες, οραματιστές και γκουρού κάθε είδους έχουν την αποκλειστικότητα στην αλήθεια και εμείς, οι κοινοί θνητοί, θα ήμασταν τρελοί ή και εγκληματίες αν την αμφισβητούσαμε με οποιοδήποτε τρόπο.

Η ιστορία έχει δείξει πως ο κόσμος στον οποίο ζούμε δεν είναι τέτοιος. Οι αυτοαποκαλούμενοι κάτοχοι της αλήθειας έχουν ξανά και ξανά αποδειχθεί από την ιστορία, την επιστήμη και τη λογική, πως κάνουν λάθος.

Μια από τις μεγαλύτερες ανακαλύψεις που έχουμε κάνει στην ιστορία μας είναι πως οι παραδοσιακές πηγές γνώσης δημιουργούν λάθη και θα έπρεπε να απορρίπτονται. Τέτοιες παραδοσιακές πηγές συμπεριλαμβάνουν τη πίστη, την αποκάλυψη, το δόγμα, την εξουσία, το χάρισμα, την προφητεία, το προαίσθημα, τη μαντική και την υποκειμενική βεβαιότητα.

Οπότε πως θα μπορούμε να γνωρίζουμε; Με τη χρήση της επιστημονικής μεθόδου. Αλλά ή επιστημονική μέθοδος δεν είναι τέλεια και μπορεί επίσης να δημιουργήσει λάθη. Πως τα διορθώνουμε αυτά τα λάθη; Μόνο με τη χρήση της ελευθερίας του λόγου. Αν η ανταλλαγή ιδεών και η κριτική δεν είναι απολύτως ελεύθερες τότε είμαστε καταδικασμένοι σε λάθη και παρανοήσεις που οδηγούν σε μεγαλύτερα προβλήματα.

Και αυτός είναι ο δεύτερος λόγος για τον οποίο χρειαζόμαστε την ελευθερία του λόγου.

Ο τρίτος λόγος που κάνει την ελευθερία του λόγου ανεκτίμητη για την κοινωνία μας είναι πως προστατεύει τη δημοκρατία και λειτουργεί σαν πολιορκητικός κριός στα απολυταρχικά καθεστώτα.

Ένας από τους βασικότερους λόγους για τους οποίους τα απολυταρχικά καθεστώτα κατάφεραν να επιβληθούν είναι επειδή σιώπησαν τους διαφωνούντες. Κατάφεραν με τη βία να σταματήσουν τη κριτική, και όταν ανέλαβαν την εξουσία, πέρασαν νόμους οι οποίοι ποινικοποίησαν την ελευθερία του λόγου.

Γιατί οι δικτάτορες απεχθάνονται την ελευθερία του λόγου; Θα μπορούσε ένα τέτοιο καθεστώς να επιβιώσει αν οι πολίτες του επικοινωνούσαν ελεύθερα και αντάλλασσαν εμπειρίες και ιδέες κατά το δοκούν; Οι πολίτες ενός απολυταρχικού καθεστώτος δεν είναι ευτυχισμένοι. Μόλις μαζευτεί η γνώση, ανταλλαχθούν οι πληροφορίες και δημιουργηθεί μια κρίσιμη μάζα πολιτών, η επανάσταση δεν θα αργήσει και κανένα απολυταρχικό καθεστώς δεν μπορεί να επιβιώσει σε τέτοιες συνθήκες για πολύ.

Η παιδική ιστορία «Τα καινούργια ρούχα του αυτοκράτορα» όπου το παιδί είπε φωναχτά αυτό που όλοι ήξεραν, δείχνει με πολύ χαρακτηριστικό τρόπο γιατί το χιούμορ και η σάτιρα είναι απαραίτητα συστατικά σε μια πολιτισμένη κοινωνία. Το παιδί δεν τους είπε κάτι που δεν ήξεραν. Το μόνο που έκανε ήταν να μοιραστεί τη γνώση και όλοι κατάλαβαν πως όλοι γνωρίζουν πως ο αυτοκράτορας είναι γυμνός. Αυτή η γνώση είναι που έκανε τη διαφορά και το χιούμορ και η σάτιρα παίζουν ακριβώς αυτό το ρόλο.

Υπάρχουν όρια στην ελευθερία του λόγου; Εμείς τα θέτουμε στη συκοφαντία, στην απάτη, στον εκβιασμό και στα εθνικά (στρατιωτικά) μυστικά και η παραβίασή τους οδηγεί σε νομικές κινήσεις. Αλλά αυτές οι εξαιρέσεις πρέπει να ορισθούν με μεγάλη λεπτομέρεια και να δικαιολογηθούν απόλυτα η κάθε μια ξεχωριστά. Δεν είναι σπάνιο φαινόμενο περιπτώσεις όπου αυτοί οι νόμοι έχουν χρησιμοποιηθεί εναντίων του ελεύθερου λόγου. Ο Oliver Wendel Holmes μίλησε για τη διάσημη πλέον εξαίρεση στον ελεύθερο λόγο – ψευδώς, να φωνάξεις «ΦΩΤΙΑ» σε ένα γεμάτο θέατρο – κατά τη διάρκεια μια δίκης στο Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ όπου δικάζονταν κάποιος που μοίραζε φυλλάδια κατά της επιστράτευσης. Μια ξεκάθαρη περίπτωση διαφωνίας στη δημοκρατία.

Τέλος, αν κάποιος από εσάς θέλει να διαφωνήσει μαζί μου και να μου δείξει πως έχω κάνει λάθος στα παραπάνω, θα πρέπει και να βασιστεί και να χρησιμοποιήσει την ελευθερία του λόγου.

Το «13ο Τζάμπολ Αγάπης»

Το«13ο Τζάμπολ Αγάπης»  ταξιδέψει στη πόλη της Λαμίας.

Την Κυριακή 20 Μαίου 2018, αθλητές από την ακαδημία καλαθοσφαίρισης Α.Σ.Ε. ΜΠΟΥΚΑΛΗ, φιλοξενήσαν στο κλειστό τους γυμναστήριο τα παιδιά από τα Ειδικά Σχολεία της Λαμίας.

«Όλοι διαφορετικοί αλλά όλοι ίδιοι με μία μπάλα μπάσκετ να ενώνει όλα τα παιδιά και στη Λαμία λοιπόν, το πρώτο επαρχιακό παιχνίδι για το 2018!»

Ένα ακόμη παιχνίδι Ειδικής Καλαθοσφαιρικής Αγωγής πραγματοποιήθηκε, με αγωνιζόμενα παιδιά από τους εξής φορείς:

1. Ειδικό Νηπιαγωγείο Λαμίας

2. Ειδικό Δημοτικό Σχολείο Λαμίας

3. Ειδικό Γυμνάσιο Λαμίας

4. Ε.Ε.Ε.Κ. Λαμίας

5. Α.Σ.Ε. Εκπ. «Μπούκαλη»

  Στο παιχνίδι αυτό που ήταν ένα ακόμη σημαντικό βήμα για το θεσμό του «Τζάμπολ Αγάπης» σημειώθηκε νέο ρεκόρ προσέλευσης παιδιών και θεατών.

  Σε αυτό το παιχνίδι σε μία επιπλέον αγωνιστική περίοδο αγωνίστηκαν για πρώτη φορά μόνοι τους οι μαθητές και οι μαθήτριες των Ειδικών Σχολείων!

  Την εκδήλωση πλαισίωσε με τα χορευτικά τους η ομάδα Ladies Gum της Άννας και Νατάσας Ρούλιας, με υπέροχες χορογραφίες στις ανάπαυλες των αγωνιστικών περιόδων.

  Το παιχνίδι ξεκίνησε με τον καλαθοσφαιριστή της ΑΕΚ Chinemelu D. Elonu ο οποίος πραγματοποίησε το Τζάμπολ. Γονείς και παιδιά στη συνέχεια, χάρισαν απλόχερα το χειροκρότημα τους στα αγωνιζόμενα παιδιά.

  Αυτά τους αντάμειψαν με ένα πλατύ χαμόγελο χαράς και αισιοδοξίας!

  Υπέροχα συναισθήματα από όλα τα παιδιά που για μία ακόμη φορά έγιναν μία κοινή ομάδα μέσα στο παρκέ!

  Στο τέλος της εκδήλωσης τα παιδιά παρέλαβαν τα διπλώματα τους και τρεις τυχεροί νεαροί κέρδισαν μετά από κλήρωση τις φανέλες του Παναθηναϊκού του Ολυμπιακού και τη ΑΕΚ! Ευχαριστώ τις ομάδες αυτές για τα δώρα τους προς τα αγωνιζόμενα παιδιά!

Ευχαριστoύμε τους κυρίους Αντιδημάρχους Λαμίας, Λάμπρου και Ζαγγανά για την παρουσία τους στην εκδήλωση.

ΜΕ ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΤΟ Δ.Σ. ΤΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

SOS για την κάνναβη από τα κέντρα απεξάρτησης: Δεν υπάρχει «ψυχαγωγική» χρήση, οι εξαρτημένοι είναι σαν ηρωινομανείς!

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

OI  «18 ΑΝΩ», το ΚΕΘΕΑ και την «ΟΑΣΗ», Δηλώνουν κατηγορηματικά : Παλαιότερα ζητούσε βοήθεια το 4% των χρηστών κάνναβης και ήταν κυρίως έφηβοι, τώρα ζητούν βοήθεια για απεξάρτηση το 12% και είναι ενήλικες

Τον κώδωνα του κινδύνου για την αυξητική τάση που παρουσιάζει η χρήση κάνναβης ειδικά σε άτομα νεαρής ηλικίας αλλά και τις καταστροφικές συνέπειες κρούουν οι επικεφαλής των κέντρων απεξάρτησης στην Βουλή, την ώρα που η κυβέρνηση αποποινικοποιεί την χρήση του φυτού για φαρμακευτικούς σκοπούς και αρκετοί βουλευτές, ζητούν την πλήρη απελευθέρωση της κάνναβης για ψυχαγωγική χρήση.

Κατά την συνεδρίαση της Υποεπιτροπής για τη μελέτη και αντιμετώπιση του προβλήματος των Ναρκωτικών της Βουλής ο επιστημονικός υπεύθυνος του «18 ΑΝΩ» Δημήτρης Υφαντής εξήγησε στους βουλευτές πως «η χρήση κάνναβης είναι ένα φαινόμενο που μας προβληματίζει. Πριν χρόνια στην κοινότητα μας είχαμε ένα 4% χρηστών κάνναβης που είχε να κάνει κυρίως με εφήβους και εντασσόταν κυρίως στο ευρύτερο οικογενειακό περιβάλλον και όχι ως εξάρτηση» για να επισημάνει «σήμερα όμως στη δική μας κοινότητα το ποσοστό που ζητά βοήθεια για την κάνναβη είναι 12% και έχει να κάνει με ενήλικες. Δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα. Τους βρίσκουμε σε μια ψυχική κατάσταση που μας θυμίζουν ηρωινομανείς». Σε άλλο σημείο ο κ. Υφαντής εξέφρασε έντονο προβληματισμό για τον όρο «ψυχαγωγική χρήση» που αρκετοί επιχειρούν αν δώσουν στην κάνναβη. «Υπάρχει ψυχαγωγική χρήση; Και μόνο ο όρος λέει κάτι» ανέφερε χαρακτηριστικά ο υπεύθυνος του κέντρου απεξάρτησης «18 ΑΝΩ».

Την αύξηση χρήσης κάνναβης επισήμανε και ο πρόεδρος του ΚΕΘΕΑ Γιώργος Μπαρδάνης ενώ ο διευθυντής του κέντρου Βασίλης Γκιοτάκος πρόσθεσε: «Υπάρχει έλλειψη σχεδίου δράσης. Ενας στους πέντε μας ζητά θεραπεία απεξάρτησης από την κάνναβη. Καλό είναι να προετοιμαστούμε για το μέλλον και για τις ψυχοδραστικές ουσίες».

Στο ίδιο μήκος και η τοποθέτηση του Διαμαντή Δουίτση, προέδρου της «ΟΑΣΗΣ» που σημείωσε «μας έρχονται πιο συχνά νέα παιδιά χρήστες κάνναβης. Είναι ανησυχητικό».

ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΙΔΙΚΟΙ ΜΙΛΗΣΑΝ !!!

Η Ένωση Συλλόγων  Γονέων & Κηδεμόνων των  Μαθητών Πρωτοβάθμιας & Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης στο Δήμο Λαμίας θέτουμε την ανάγκη να ενισχυθεί ο ρόλος των Κέντρων Πρόληψης για ουσιαστικές παρεμβάσεις σε μαθητές-εκπαιδευτικούς-γονείς, ειδικά σήμερα που έχει ενταθεί η πίεση να αμβλυνθούν αντιστάσεις απέναντι στα ναρκωτικά και να αθωωθεί ένα ναρκωτικό όπως η κάνναβη.

Ο δρόμος για να ενισχυθεί ο ρόλος των Κέντρων Πρόληψης περνά μέσα από :

Την αλλαγή του θεσμικού πλαισίου λειτουργίας τους, με την ίδρυση ενός Ενιαίου Φορέα Πρόληψης και όχι τα 75 Κέντρα Πρόληψης να ανήκουν σε 63 διαφορετικές Αστικές Μη Κερδοσκοπικού Χαρακτήρα Εταιρείες,

Τους μαζικούς διορισμούς επιστημονικού και βοηθητικού προσωπικού στα Κέντρα Πρόληψης με μόνιμες εργασιακές σχέσεις,

Την οικονομική στήριξη των Κέντρων Πρόληψης με επαρκής χρηματοδότηση από τον Κρατικό Προϋπολογισμό,

Την κάλυψη όλης της χώρας με Κέντρα Πρόληψης,

Η Ένωση Συλλόγων  Γονέων & Κηδεμόνων των  Μαθητών Πρωτοβάθμιας & Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης στο Δήμο Λαμίας,θα σταθεί αρωγός στους εργαζόμενους των Κέντρων Πρόληψης.

 

Με τα Τιμής το Δ.Σ.

ΩΣ ΓΟΝΕΙΣ, ΛΕΜΕ ΟΧΙ!!!! ΣΤΟΥΣ 300 ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΟΧΙ στην Αναδιοργάνωση των Υποστηρικτικών Δομών Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης και στις λοιπές διατάξεις του Νέου Νομοσχεδίου.

Η Ένωση Συλλόγων  Γονέων & Κηδεμόνων των  Μαθητών Πρωτοβάθμιας & Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης στο Δήμο Λαμίας, κάνουμε σοβαρή προσπάθεια να παρακολουθούμε τις εξελίξεις, να μελετάμε τα νέα δεδομένα, προχωρώντας σε αναλύσεις, επεξεργασίες και συμπεράσματα έχοντας πάντα σαν κριτήριο τις σύγχρονες ανάγκες των παιδιών μας, αλλά και των εκπαιδευτικών και των γονιών.

Το σχέδιο νόμου για τις «δομές υποστήριξης της εκπαίδευσης», που έδωσε η κυβέρνηση στη δημοσιότητα, εντάσσεται  στα πλαίσια των μνημονιακών δεσμεύσεων της με την Ε.Ε. και τους λεγόμενους «θεσμούς». Βασική πλευρά αυτών των δεσμεύσεων, αλλά και των κυβερνητικών επιδιώξεων, είναι οι περικοπές δαπανών και η «εξοικονόμηση» προσωπικού, η προώθηση των διαδικασιών αξιολόγησης στην εκπαίδευση που κατά τη γνώμη μας δεν συμβάλει σε αυτό που είναι ζητούμενο σήμερα: στην ουσιαστική και όχι τυπική αναβάθμιση του εκπαιδευτικού, μορφωτικού έργου του σχολείου.

Μας προβληματίζει ιδιαίτερα το γεγονός ότι μέσα και από τους κυβερνητικούς σχεδιασμούς διαμορφώνεται το έδαφος για νέες, βαθύτερες, αντιδραστικές ανατροπές στο περιεχόμενο και τη λειτουργία του σχολείου, στους στόχους της εκπαίδευσης.

Από αυτή την άποψη θεωρούμε ότι οι κυβερνητικοί σχεδιασμοί δεν έχουν στόχο τη στήριξη του σχολείου και του εκπαιδευτικού, την επιστημονική και παιδαγωγική αναβάθμιση της εκπαιδευτικής διαδικασίας.

Για ποια «υποστήριξη» μιλάνε αλήθεια, όταν παραμένει η καθημερινότητα των χιλιάδων χαμένων διδακτικών ωρών στα σχολεία, του ολοήμερου Δημοτικού και Νηπιαγωγείου που οδηγούνται σε εκφυλισμό, τα κενά και οι ελλείψεις στην Ειδική Αγωγή, το κλείσιμο και η συγχώνευση τομέων και ειδικοτήτων στα ΕΠΑ.Λ.;

Για ποια «ενίσχυση του εκπαιδευτικού έργου» μιλάνε, όταν οι λαϊκές οικογένειες βιώνουν τα καθημερινά αδιέξοδα, το άγχος της διαπαιδαγώγησης των παιδιών τους χωρίς καμιά ουσιαστική στήριξη; Όταν αναγκάζονται να πληρώνουν για ξένες γλώσσες, φροντιστήρια, ιδιωτικά κέντρα ειδικής αγωγής κ.ά.;

Το σχέδιο για την «αναδιοργάνωση των δομών» έρχεται να λύσει αυτά τα προβλήματα και να βοηθήσει την καθημερινότητα του σχολείου;

ΚΑΤΗΓΟΡΗΜΑΤΙΚΑ ΛΕΜΕ ΟΧΙ !!

 

Όλοι όσοι έχουν μια στοιχειώδη εικόνα της πραγματικότητας γνωρίζουν ότι οι απόλυτες προτεραιότητες για τη στήριξη της εκπαίδευσης είναι: η χρηματοδότηση της εκπαίδευσης, η πραγματοποίηση χιλιάδων μόνιμων διορισμών, η αναβάθμιση των υποδομών, οι σοβαρές αλλαγές που χρειάζονται στα αναλυτικά προγράμματα και τα σχολικά βιβλία, τα μέτρα στήριξης των πιο αδύναμων μαθητών κ.ά.

Τίποτα από αυτά δε γίνεται!

Η κυβέρνηση προσπαθεί να φορτώσει τα προβλήματα και τα αδιέξοδα της αντιλαϊκής πολιτικής της στους ίδιους τους εκπαιδευτικούς, τους μαθητές και τους γονείς.

Πιο συγκεκριμένα τώρα θα θέλαμε να σταθούμε ιδιαίτερα στο γεγονός ότι:

Καταργούνται  τα Κ.Ε.Δ.Δ.Υ., οι Σ.Σ.Ν., τα Κ.Ε.ΣΥ.Π. και τα Κ.Ε.Π.Λ.Η.Ν.Ε.Τ. και στη θέση τους δημιουργούνται τα Κ.Ε.Σ.Υ,  τα οποία συγκροτούνται σε επίπεδο Διεύθυνσης και είναι κοινά για Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση.

Εντελώς διαφορετικά αντικείμενα και τομείς ενοποιούνται σε μια δομή. Η λογική των καταργήσεων δομών έχει προφανή στόχο τις περικοπές προσωπικού. Όμως, πίσω από αυτό υπάρχει μια βαθιά αντιδραστική και αντιεπιστημονική αντίληψη, που θεωρεί ότι τα ΑμεΑ, οι μαθητές που αντιμετωπίζουν κοινωνικά προβλήματα, η συμβουλευτική και ο επαγγελματικός προσανατολισμός είναι κοινά πεδία επιστημονικής – παιδαγωγικής προσέγγισης και υποστήριξης!

Εάν προχωρήσουν αυτές οι αλλαγές θα έχουμε ένα πραγματικό πισωγύρισμα στην εκπαιδευτική πραγματικότητα της χώρας μας.

 

Φανερώνεται το τι πραγματικά κρύβεται πίσω από τη λογική της συμπερίληψης στην Ειδική Αγωγή, όπως την προωθεί η κυβέρνηση.

Ειδικά η κατάργηση των Κ.Ε.Δ.Δ.Υ. θα οδηγήσει σε ακόμα μεγαλύτερη υποβάθμιση της Ειδικής Αγωγής, θα φορτώσει εντελώς στις πλάτες των οικογενειών όλο το κομμάτι της διάγνωσης και στήριξης των παιδιών με ειδικές μαθησιακές ανάγκες και θα απαλλάξει το κράτος από τις ευθύνες του.

Αντί να στελεχώσουν τα ήδη υποστελεχωμένα ΚΕΔΔΥ, που είναι χρόνιο αίτημα, ώστε να ανταποκριθούν στο έργο τους, (κάτι που είναι δύσκολο, λόγω έλλειψης προσωπικού με αποτέλεσμα να υπάρχει μεγάλη λίστα αναμονής, έλλειψη χώρων, έλλειψη υλικοτεχνικού εξοπλισμού με αποτέλεσμα να ζητούνται χορηγίες κ.ά.), τα συγχωνεύουν σ’ έναν ενιαίο θεσμό μαζί με άλλες άσχετες μεταξύ τους δομές.

Μας προβληματίζει ακόμη ιδιαίτερα το γεγονός ότι αφού η κυβέρνηση και το κράτος, έχουν βάλει στη δημοσιονομική μέγγενη τη χρηματοδότηση των σχολείων, οι ίδιοι οι εκπαιδευτικοί, οι γονείς και οι μαθητές καλούνται να «βγάλουν το φίδι από την τρύπα», βάζοντας πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη για τη λειτουργία του σχολείου. Για να εξασφαλίσουν ότι θα λειτουργεί μ’ αυτό τον τρόπο, προβλέπουν τη συμμετοχή του Σχολικού Συμβουλίου στις διαδικασίες  προγραμματισμού και αποτίμησης του έργου της σχολικής μονάδας!

Αγαπητοί Γονείς και Εκπαιδευτικοί.

Ως Ένωση Συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων των Μαθητών Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης στο Δήμο Λαμίας, θέλουμε να τονίσουμε, ότι, ο ρόλος των σχολικών συμβούλων είναι κρίσιμος και σημαντικός. Οφείλει να παρέχει την παιδαγωγική και επιστημονική καθοδήγηση στους εκπαιδευτικούς. Οφείλει όμως –αν χρειαστεί- να σκεφτεί και πέρα, ίσως και ενάντια σε αντιπαιδαγωγικές κατευθύνσεις που δίνονται από τις εκάστοτε κυβερνήσεις.

Και αυτό δεν είναι ζήτημα συνδικαλιστικής εναντίωσης, αλλά ουσιαστικής επιστημονικής καταξίωσης του ρόλου του Σχολικού Συμβούλου. Γιατί πραγματικά πιστεύουμε ότι ο εκπαιδευτικός και στα πλαίσια αυτού του σχολείου, έχει τη δυνατότητα να αναδεικνύει πρώτα και πάνω από όλες τις ιδιότητές του αυτή του επιστήμονα-παιδαγωγού και κόντρα στην πολιτική που εφαρμόζεται στην εκπαίδευση, να διδάσκει την επιστημονική και ιστορική αλήθεια. Είναι χρέος του και καθήκον του αν θέλει να υπηρετήσει  τον παιδαγωγικό του ρόλο ως λειτούργημα.

Φυσικά, οι σχολικοί σύμβουλοι είναι και αυτοί εργαζόμενοι. Ως Ένωση Συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων των Μαθητών Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης στο Δήμο Λαμίας, θα είμαστε δίπλα σε δίκαια αιτήματά σας, και θα ασκήσουμε τη μέγιστη δυνατή πίεση μέσα από όλες τις μορφές.

Με αυτές τις σκέψεις, ευχόμαστε άλλη μια φορά γόνιμη συζήτηση και συμπεράσματα και θα είμαστε πάντα στο πλευρό σας για να συμβάλλουμε στις διεκδικήσεις σας αλλά και για να συζητήσουμε πιο συγκεκριμένα για το ρόλο των σχολικών συμβούλων στα σχολεία.

 

ΤΟ Δ.Σ. ΤΗΣ ΕΝΩΣΗΣ